Καινούργιος δίσκος για τον Black to Comm, μετά το άριστο “Alphabet 1968”. Στο ίδιο ύφος και καλύτερος πάει -αν δεν έχει ήδη- να καθιερωθεί σ’ενα είδος κουρασμένο, χωρίς πολλές πολλές εκπλήξεις. Αυτός είναι απο τις ευχάριστες, με έναν ήχο κατα-δικό του. Εύκολα η καλύτερη στιμγή του δίσκου, το 20-λεπτο “Is Nowhere”.