Δεύτερος δίσκος για τους Raime, μετά τον χιλιοπαιγμένο πρώτο. Καλύτερος, προβλέται να χιλιοπαιχτεί κι αυτός, δεν ξέρω πώς να στο πω, μαυρίλα, πίσσα και σαπίλα με καλή διάθεση πάντα. Αυτό που λένε πως σε κάποιους δίσκους όλα τα κομμάτια ακούγονται ίδια… σε αυτό το album ισχύει 100% και είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε αυτό το album. Άριστα 10: